Jezioro Dobczyce
Jezioro Dobczyckie (Zbiornik Dobczycki) – zbiornik zaporowy(zbiornik retencyjny) położony w województwie małopolskim pomiędzy Myślenicami a Dobczycami, utworzony w 1986 roku poprzez spiętrzenie wód Raby zaporą, która ma 30 metrów wysokości i 617 metrów długości, głębokość jeziora dochodzi do 28 metrów, zbiornik ma powierzchnię ok. 10,7 km² i pojemność całkowitą 127 mln m³. Zapora rozwiązała problem powodzi spowodowanych wylewami rzeki Raby. Zbiornik Dobczycki dostarcza wodę pitną między innymi do pobliskiego (około 20 kilometrów) Krakowa (około 55% zapotrzebowania). Woda pobierana jest przez 6 pomp diagonalnych, znajdujących się w żelbetowej wieży o wysokości 40 metrów, wybudowanej w pobliżu Brzączowic. Poniżej zbiornika funkcjonuje elektrownia wodna o mocy 2,5 MW. Znajdują się w niej dwie turbiny Kaplana oraz dwa generatory. Średnia roczna produkcja elektrowni wynosi 9,6 GWh
Dostęp do jeziora ze względów sanitarnych (pobór wody pitnej) jest zablokowany niestety w zbiorniku kąpać się nie wolno oraz biwakowanie nad brzegiem i pływanie po nim własnym sprzętem nadal jest karane, jest on również zamknięty dla wędkarzy. Tym niemniej, warto wybrać się nad ten piękny akwen dla wspaniałych widoków. Obok tamy znajduje się wiele łatwo dostępnych parkingów dla turystów oraz jest wiele ścieżek spacerowych można też przejść się po koronie zapory podziwiając wspaniałe widoki i średniowieczny zamek w Dobczycach kamienna warownia z czasów króla Władysława Łokietka, z początku XIV wieku, w czasach Kazimierza Wielkiego mury miały nawet do 9 metrów grubości, zamek był silnie ufortyfikowaną twierdzą która wznosi się malowniczo na wzgórzu tuż nad zaporą bardzo pięknie widać stąd całe jezioro, a przy dobrej pogodzie również Beskidy.
W ostatnich kilkudziesięciu latach zamek odnowiono i ustanowiono w nim Muzeum PTTK tuż obok zamku znajduje się skansen Drewnianego Budownictwa Ludowego który też warto odwiedzić. Kilkaset metrów od zamku znajduje się baszta widokowa oraz mury Starego Miasta z XIV i XV wieku do dziś zachowane relikty to jedynie fragmenty murów obronnych, bramy wjazdowej i baszta. Które to stanowią unikalne dziedzictwo kulturowe w skali regionu i kraju. Mury miały kształt nieregularnego pięciokąta (około 700 metrów długości oraz 1,5 metra grubości). Niegdyś zaopatrzone w krenelaże i blanki strzelnicze, galerię dla straży, strzelnice kluczowe, skutecznie broniły miasta. Dopiero artyleria z okresu „potopu szwedzkiego” skutecznie zniszczyła budowlę jak i również jego obwarowania. Dziś najlepiej zachowany 60-metrowy fragment murów wraz z ruinami baszty i bramą wjazdową można oglądać od ul. Kazimierza Wielkiego.
Wejście dla turystów na koronę zapory odbywa się furtką przy bramie od strony ul. Góra Jałowcowa oraz furtką przy bramie od strony ul.Budowlanych a żeby w dostać się na zamek trzeba objechać zaporę.
Stworzenie sztucznego jeziora stworzyło również dogodne warunki dla ptactwa wodnego np. Czapli Siwej, Mewy Śmieszki, Mewy Pospolitej, Łabędzi oraz wielu innych gatunków ptaków.
