Jezioro Solina
Jezioro Solińskie – zbiornik retencyjny położony w województwie podkarpackim zasilanym przez rzeki San i Solinka w pobliżu miejscowości Solina. Utworzony w 1968 roku, zbiornik ma powierzchnię około 22 km² i pojemność 472 mln m³ i długość 26,6 kilometrów jego głębokość maksymalna to 60 metrów. Typ zapory betonowa z poszerzonymi fugami dylatacyjnymi wysokość zapory 82 metry a jej długość to 664 metry. Jezioro ma bardzo rozwiniętą linię brzegową o długości około 166 kilometrów przy średnim stanie wody z licznie występującymi zatoczkami ujściami strumieni, jezioro oprócz rzeki San i Solinka zasilają również liczne potoki. Poniżej zapory znajduje się elektrownia wodna o mocy 200 MW. Jest największym sztucznym zbiornikiem w Polsce i posiada najwyższą tamę o wysokości 81,8 metra po której można spacerować podziwiając piękne krajobrazy, widok z tamy robi naprawdę wrażenie.
Budowę tamy rozpoczęto w 1960 roku choć pierwsze projekty powstania zapory powstały już w 1921 roku. Główne prace ziemne i roboty fundamentowe zakończono w 1964 roku. W lipcu tegoż roku rozpoczęto wznoszenie korpusu zapory. Podstawowe prace betoniarskie przy zaporze zamknięto pod koniec lutego 1968 roku. W międzyczasie trwała budowa budynku elektrowni i montaż urządzeń hydroenergetycznych Wstępny rozruch pierwszej turbiny odbył się 9 marca 1968 roku a 20 lipca oddano zaporę do eksploatacji. Otoczenie jeziora Solińskiego jest licznie odwiedzane przez turystów i wczasowiczów, na jego brzegach powstało bardzo wiele ośrodków rekreacyjnych, pól kempingowych i namiotowych oraz liczne przystanie jachtowe naprawdę jest w czym wybierać na zachodnim brzegu jeziora znajduje się znana miejscowość uzdrowiskowa Polańczyk w której są największe jacht kluby oraz ma najlepiej rozbudowaną bazę turystyczno gastronomiczną.
Przystanie jachtowe są rozrzucone praktycznie po całym jezioże poczynając od tamy czyli w miejscowościach :Solina, Chrewt, Polańczyk, Teleśnica, Oszwarowa, Zawóz czy Wołkowyja. Uprawiane jest licznie żeglarstwo i windsurfing, jednak akwen nie należy do łatwych: jego szczególną cechą spowodowaną rozczłonkowaniem tafli wody oraz wpływem wysokich brzegów, jest zmienność i nieprzewidywalność wiatrów. Zbiornik Soliński jest bardzo popularny wśród żeglarzy i kajakarzy ze względu na malownicze położenie w Bieszczadach dużą ilość zatoczek oraz otaczające go góry porośnięte lasami oraz mniej „skomercjalizowany” charakter niż np. Mazury.
Największa plaża znajduje się w Solinie zaraz obok tamy ale nad brzegami tego jeziora jest bardzo wiele plaż i miejsca gdzie można się kąpać lecz poza wyznaczonymi kąpieliskami kąpiel jest niebezpieczna z powodu niedostępnych brzegów i licznych przeszkód podwodnych. Praktycznie w każdej przystani których jest tutaj dość sporo można się wypożyczyć sprzęt pływający: kajaków, łódek, rowerów wodnych, windsurfingowy a nawet jachtów, wybór jest naprawdę bogaty. Na całym zbiorniku obowiązuje strefa ciszy zakaz używania silników spalinowych nie dotyczy Policji i WOPR oraz statków wycieczkowe pływających po zbiorniku w sezonie letnim z Soliny oraz z przystań Białej floty znajduje się obok dawnej przystani Atrium w Polańczyku.
Wokół jeziora oraz w okolicznych miejscowościach są liczne szlaki turystyczne które zachęcają nas do pieszych i rowerowych wędrówek po Bieszczadach . Warto również zobaczyć największy w Europie skansen w Sanoku, Muzeum Historii Bojków czy liczne zabytkowe cerkwie. W okolicy praktycznie zawsze można natrafić na wydarzenia rozrywkowe jak koncerty, festyny, imprezy okolicznościowe lub zawody sportowe.
Ten zbiornik jest wymarzonym miejscem dla zapalonych wędkarzy gdyż można tutaj łowić z łódki jak i z brzegu a jego rozmiary oraz liczne zatoczki i półwyspy tworzą mnóstwo miejsc gdzie można się rozłożyć z wędką, w wodach zbiornika występuje obecnie duża rozmaitość gatunków ryb. Głównie spotykane są Sandacze oraz Okonie, ale również duże okazy Boleni, Leszczy i Płoci, Szczupaków, Sumów, Karpi, Kleń i Pstrągów . Liczne okazy dorodnych karpiowatych można obserwować w wodach jeziora z korony zapory korzystają one tu z obfitego dokarmiania przez zwiedzających zaporę turystów.
